Een brochure of boek kan op tal van manieren ingebonden worden. Elke bindwijze heeft zijn voor- en nadelen.
Sommige bindwijzen zijn goedkoper dan andere, of steviger dan andere, of mooier dan andere, of weer geschikter dan andere. Zoals je misschien al voelt, kan je snel overweldigd raken door alle opties. Om voor jou de keuze makkelijker te maken hebben wij een overzicht van de meest gebruikte bindwijzen met hun voor- en nadelen samengesteld:
Geniet gebrocheerd: de klassieker
Een van de goedkoopste en simpelste manieren om drukwerk in te binden is met nietjes. Bij geniet gebrocheerd worden vaak twee nietjes gebruikt om de pagina’s te binden. Je kunt je vast wel voorstellen waarom dit niet een van de duurdere opties is. Het is een geschikte bindwijze voor drukwerk met een grote oplage dat snel geproduceerd moet worden. Denk bijvoorbeeld aan reclamedrukwerk en bepaalde tijdschriften. Maar deze bindwijze heeft wel een belangrijk nadeel: er kunnen niet veel pagina’s gebrocheerd worden. Dit betekent dus dat geniet gebrocheerd vooral wordt gebruikt drukwerk dat goedkoop, snel en van kleine tot grote volumes geproduceerd moet worden. Leuk detail is dat de nietjes in allerlei kleuren te krijgen zijn. Dat maakt het toch net anders.
Lijmvouw
Wanneer je dun drukwerk in enorm grote oplages laat produceren dan is dat vaak afgewerkt met behulp van lijmvouw. Bij deze bindmethode worden de vellen tijdens het vouwproces op de vouwlijnen gelijmd. Omdat dit allemaal in dezelfde machine gedaan kan worden is dit enorm makkelijk en snel te produceren. Dit soort drukwerk is bijna altijd reclame, zoals bijvoorbeeld reclamefolders. Deze folders zijn niet bedoeld om lang mee te gaan en bestaan ook niet uit veel pagina’s. Dat zijn dus zowel de voor- als de nadelen van deze bindwijze.
Garenloos gebrocheerd
Een betaalbare nette optie om je boek of brochure in te binden is garenloos gebrocheerd. In tegenstelling tot lijmvouw worden de pagina’s aan de rug van het drukwerk eerst gefreesd en vervolgens gelijmd. Dit wordt met hotmelt of PUR-lijm gedaan. Hotmelt is goedkoper dan PUR-lijm maar gaat minder lang mee. Ook kunnen er minder pagina’s met hotmelt gebrocheerd worden dan met PUR-lijm. PUR-lijm wordt daarom vooral gebruikt om hoogwaardig drukwerk te maken.
Voorbeelden van garenloos gebrocheerde drukwerken zijn de meeste magazines en tijdschriften. Denk aan de Linda, AutoWeek of de Mens Health. Deze tijdschriften zijn makkelijk te stapelen en gaan ook lang mee. Helaas kent deze methode ook nadelen; zo zijn de garenloos gebrocheerde boeken en brochures lastig open te leggen. Je kent het vast wel van een tijdschrift; helemaal vlak open op tafel leggen gaat niet zo makkelijk. Ook is het garenloos gebrocheerd drukwerk met hotmelt niet enorm stevig.
Wire-o-binding
Wire-o lijkt op eerste opslag misschien onduidelijk, maar het is de bindwijze met ringen. Denk bijvoorbeeld aan kalenders, agenda’s en notitieboeken. Er worden eerst gaatjes in de vellen gemaakt en vervolgens wordt de spiraalbinding door deze gaatjes heen gedaan. Deze bindwijze kent veel fijne voordelen: ten eerste kunnen er veel pagina’s mee worden gebonden. Ten tweede is het de meest flexibele bindwijze; je kunt de pagina’s helemaal omslaan. Ten slotte is het ook nog zeer betaalbaar en snel produceerbaar. Maar er staan natuurlijk ook wel nadelen tegenover: wire-o ingebonden drukwerk is moeilijk te stapelen en er zit een “gat” tussen twee opengeslagen pagina’s. Dit maakt het minder prettig om door te lezen van de ene pagina naar de andere.
Genaaid gebrocheerd of gebonden: de luxe optie
De ouderwetse maar de netste bindwijze is genaaid gebrocheerd of gebonden. Hierbij worden verzamelingen van gevouwen vellen, katernen, op elkaar gestapeld en vervolgens met draad aan elkaar genaaid: het boekblok. Vervolgens wordt het boekblok bij de genaaid gebrocheerde variant direct gelijmd aan het omslag. Dit wordt dan een softcover genoemd. Bij de genaaid gebonden variant wordt het boekblok met schutbladen gelijmd aan de omslag. Dit wordt een hardcover genoemd.
Veel boeken zoals romans of Bijbels zijn ingebonden met deze bindwijze. En zoals je waarschijnlijk zelf ook wel weet gaan dit soort boeken erg lang mee; soms wel honderden jaren! Zo’n boek kan wel meer dan 1.000 pagina’s bevatten. Ook zijn ze makkelijk te stapelen. Dit hoogwaardig drukwerk is echter wel duur. Behalve de prijs duurt het ook langer om genaaid gebrocheerd of gebonden drukwerk te maken. Dit maakt het minder geschikt voor grote oplages.
Busschroeven
Een totaal andere manier van inbinden is met zogenaamde busschroeven. Dit zijn schroeven die vellen bij elkaar houden. Deze schroeven zijn los te draaien waardoor je altijd vellen kunt vervangen. Perfect voor drukwerk dat qua inhoud kan veranderen zoals menukaarten in restaurants. Ook is deze bindwijze enorm handig om veel informatie met elkaar te vergelijken. Denk bijvoorbeeld aan kleurwaaiers in verfwinkels. Drukwerk met busschroeven is echt bedoeld om in je handen te hebben. Ze zijn dus minder geschikt om plat open op de tafel te leggen.
Nog zo veel meer
Naast de bovenstaande bindwijzen zijn er nog zo veel meer. Zo heb je sommige waarbij er ouderwets handwerk komt kijken zoals de cahiersteek en de singersteek. Of een eeuwenoude methode zoals de Japanse bindwijze, waarbij de binding met draden en enkele gaatjes met de hand gemaakt wordt. Ook is er de Zwitserse bindwijze, waarbij de pagina’s niet aan de voorkant van het boek vastzitten waardoor het boek mooi open kan liggen. Dan heb je ook nog een variant op de genaaide bindwijze genaamd Otabind. Hierbij zit de rug van het boek los van de pagina’s. Dat is ideaal voor boeken die open moeten blijven liggen, zoals studieboeken bijvoorbeeld.
De perfecte bindwijze is diegene die bij jouw project past
Om de juiste bindwijze te kiezen moet je dus kijken naar je budget, de oplage, de duurzaamheid, de hoeveelheid pagina’s, en de inhoud van je project. Wij kunnen ons goed voorstellen dat dit niet altijd makkelijk is. Daarom kun je gerust contact met ons opnemen om samen voor jou de perfecte bindwijze uit te kiezen.
